ben yine en güzel sığınağımdayım
senin bir türlü gidemediğin.
artık seni sevmekte zorlanıyorum
bıçak yaralarını iyileştirmek kolay değil
ve sen hiç yardımcı olmuyorsun.
kötü şeylerin öğretmeni
sevememek o kadar da kötü değil ama değil mi?
çorak topraklar gibiydin hep
bereketsiz, kısır
güzellikleri ve sevgiyi solduran
bana sevmeyi kimse öğretmedi
bilmiyorsan beceriksizliğinden.
öyle uzak, soğuk
neden?
hastalıklı, öfkeli olmayı biliyorsun
kim öğretti?
hayal kırıklığını biliyorsun
hayali peki?
hiçbir şey bildiğin yok
bana kalırsa israfsın.
utancım olduğunu söylememe bilmem gerek var mı?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder