Cihân diyelim
Devir daim içinde
Neceyiz?
Hakikâtleri çoktur
İçimizdeki coşkun rüzgârlar
Terk ediyorlar.
Kayıp insanlar
Kendimizin katiliyiz.
Vermez misin baklanı
Sulh vaktidir.
Sularında yıldız yok
Güneşi teninde ağırlayamıyorsun
Sevmedikçe bodurlaşır kalp.
İhanettir, mertliğe sığmaz.
Ferman mı, nutuk mu diye düşünme
İsyandır bizimkisi.
Çiçeklerimiz açsa da şenlensek
Kaçmadan, kıvırmadan.
Pencere kenarına sıçrar kedi
Yavru diye acır mı parmaklıklar?
Kaç hamlede öğrenir sarman canın acıtmamayı?
Yerin dar insan
Dağlara varsan da baksan halin necedir?
İncinmeden incinmemeyi öğrenmek kabil midir?
Mert dayanır namert kaçar demiş Köroğlu
Hayattan kaçılır mı?
Kaçarak yaşanır mı?
Yakanı yıldızlarla çiçekle
Gölgesinde soluklanabilirsen bir ağacın
Bil ki kökü iyice derinlerde
Derine varasın varsa
Toprağı boğma
Mecazını da gerçeğini de
Yüreğimize çöker.
Sağ salim güreşsek bu günlerle
Hemen herkes inandığını söylüyor
Denir ki: "Düşünenler için bunda pek çok ibretler vardır."
Senin kökünün üzerindeki beton ne?
Kaçamayan, savaşamayan, sıkışmış bir insan
Düşmanla bir olmuş da kendine karşı
Yanlış hesabın Bağdat'tan döneceğine
Bağlıyorum ümitlerimi
Düğümler atıyorum niyetlerime
Kalbim sancıyorsa da
Sardunyalara su vereceğim
Kediler için dua edeceğim.
