23 Nisan 2019 Salı

gövdemin tam ortasından
çarmıha mıhlanmışım
kaldırımın ortasında
yaşam mücadelesi veren ağaçlar gibi
küçücük bir toprak açıklığıyla
bıçak kalbi teğet geçtiğinden
hâlâ nefes alabiliyorum.
bıçak zamanla eriyecek
güç her şeye üstün gelir mi?
yitik zamanların içinde koşan
bir kadının etekleri savruluyor
saçları git gide dağılıyor
bir başkası ellerini göğe uzatıyor
yapayalnız parmak uçları
papatya kokmuyor.
çiçeklerle yapraklar bir araya geldi
nisan sonu tatlı bir telaşta
değil.

insan
yitik, biçimsiz
sınırsızlığın laneti
hayal kırıklığı.