21 Şubat 2015 Cumartesi
bu versusu makarna alır
asla benim mutluluklarıma sahip olamayacaksın dercesine bakmış kadın. bir başkasına değil bana der gibi. hiç tanışmamıza rağmen. biliyorum kalbimizin dili anlaşılmayacak. duvarlar örmüşsün deyip sitem edilecek, gözlerin ıssız denecek. köklerimiz yok bizim, sürükleniyoruz küçük prensin dediği gibi. bağlanamamak aidiyet sorunu hissetmek falan hep başka bir puzzle ait olduğunu düşünürken aslında puzzle olmadığını fark etmek. milyonlarca insan yaşamış ne kadar zor olabilir ki yaşamak diyor iç sesim. ama benim karşılaştığım en büyük güçlük yaşamak. yaşanmıyor ya yaşanmıyor melankoliklik depresiflik değil. hayat bok gibi. sadece makarna güzel.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
boktan dedin de aklıma geldi! bazen de işte tıpkı bu sabah gibi çok boktan olabiliyor hayat. kişisel gelişimciler böyle durumlarda önemli kararlar almaktan kaçının derler ya hani. ben de diyorum yazmasam mı acaba diyorum böyle vakitlerde? ama işte yazmadığımda çatlıyorum tam orta yerimden. keşke diyorum böyle zamanlarda hayat pessoa mı yoksa zarifoğlu mu okusam kararsızlığından öte olmasa. en büyük zorluğu böyle bir kararsız ikilem anı olsa diyorum. olmayacağını bile bile.
YanıtlaSiloysa bana sorarsan şarkılar çok güzel.hep güzel.
şarkılar sığınak oluyor bazen. ama bazen onlar bile yetmiyor boşluğumuza. karamsarlıktan korkuyor insan yazarken, karamsarlığının daha da derinleşmesinden. ama insanız ve bazılarımız yalnızız. ya yazmalı ya okumalıyız. belki didem madak belki murathan mungan.sabahlar bazen bir sabaha göre fazla karanlık oluyor, tam tersi de olur umarım. https://www.youtube.com/watch?v=Ih61MJ72v1Y
Sil