içimde bir şey,
katılaşmaya başladı.
yarın önemsiz,
öfke soğuk,
kişi ve kurumlar hayal olmuş.
sanırım benim hayatım 1945 hiroşima'sı
bunun telafisi var mı?
diz çöküp kanayan dizlerimden öpsen
sadece dudakların kan olur
ve iki ihtimal var
vampirsen daha çok canım yanacak
değilsen, sana yazık olacak
cesaretim kırıldı
kıyıdan uzaklaşıyorum
git gide derinleşiyor
ve ben yüzme bilmiyorum
kollarım yorulduğunda fırtına çıkacak
ve ben alabora olacağım
bir balık yutacak beni
tanrım!
ben Yunus değilim.
damarlarımdaki kan pıhtılaşmaya başladı
kalbim yakında çalışmayacak
e hakkıdır, dinlensin.
iyi bayramlar :')
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder