16 Mart 2019 Cumartesi

fidanların dalları yeşil sürgünlerle dolu
çarın kadehini yeni doldurdular
göğe sarılmayacak mısın
yapma!
ben seni umudumun en makbul
yerlerine gizledim.
sen de zeytinin kıymetini bilmeyenler
gibi çiğneyecek değilsin toprağı.
hasretini zapt etmeyi bilmişsin
başaklarla dolu bir tarlada
gökle kucaklaşmanı izliyorum.
öpüp başına koyuyorsun dökülen yaprakları.
bahara kadar dalda duran solmuş yaprakları.
diri öfkenle çiğnemeyi zulüm görüyorsun
dağlar çetin gelmiyor, karanlık yıldırmıyor.
sen zapt etmeyi eksik öğrenmişsin.
hasreti hapsedip, öfkeni yanında taşıyorsun
tanrılara bir kurban mı yoksa?
kendini ne kadar arındırabilirsin hissinden?
birden beliriveren bir heykel gibi.,
gitmek için sadece tek bir şeye ihtiyacım var.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder