Hep telaşlıydı
Utangaç ve çilli bir çehreyle
geçip giderdi
Çenesinden tutup
Yüzüme hizalasam yüzünü
Gözlerini değil yaralarını görürüm
Ben sabaha yolcu
eylül gecelerinde
Uyuyana kadar
Kanarım.
Henüz derine inmeyen
şeylerin dumanı
Duvarlar.. görünmeyecek kadar şeffaflar.
Neden zayıflar?
Nasıl oluyor da umursuyorum?
Aslında ben sadece
Bir eylülün
Kirpiklerinden süzülmek istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder